Warsztaty Wachlarz - Tam, gdzie reporterom nie wolno

„Zdarza się, że filmujemy z ukrycia, czasami bez wiedzy naszych rozmówców, a czasami za ich cichym,
niewypowiedzianym przyzwoleniem, widzianym w oczach pełnych lęku. W Uzbekistanie tą skrywaną
głęboko trwogę ma każdy. I my tego nawet na początku nie dostrzegamy. Ale z każdą kolejną rozmową
zaczynamy to rozumieć. Dotykamy tego. To nie jest tylko lęk przed władzą. Ale także ten zwyczajny,
najbardziej pierwotny, o jutro. O to czy będzie za co kupić jedzenie. Nie w Taszkencie czy Samarkandzie,
ale w Beruni, Tortkol, Mujnak, Kungrad, Chimboy, Porlatau, Nukus i przede wszystkim w tysiącach
kiszłaków i bawełnianych kołchozów rozrzuconych po rubieżach tego pustynnego kraju, gdzie jedynym
prawem i jedyną wartością jest bawełna. To dlatego nikt tu nie narzeka. Dlatego nikt nie zgodzi się na
wywiad. Bo co mu z tego wywiadu? Co mu z tego, że opowie swoją historię Polakom, Niemcom czy
Amerykanom? Co mu z tego, że ktoś napisze książkę, a ktoś inny nakręci film?”

Jak kręcić film dokumentalny w Uzbekistanie, gdzie wszelka działalność dziennikarska jest
koncesjonowana przez władze? Jak zdobywać informacje w okupowanym przez Maroko Laayoune, z
którego regularnie deportowani są reporterzy, działacze organizacji a nawet przedstawiciele Parlamentu
Europejskiego? Jak dostać się do kopalni złota w Demokratycznej Republice Konga i usiąść do stołu z
przemytnikami diamentów? Jak realizować reportaże z miejsc na świecie i w Polsce, w których
największym przeciwnikiem władz jest aparat fotograficzny i rejestrator dźwięku?